Kom ons bou mekaar eerder op

Opinies, "onskuldige" kommentaar en 'ek sê maar net' 's rol so maklik oor ons tonge. Ons neem 'n situasie waar en maak onmiddelik ons eie afleidings en aannames. Ons skep ons eie storie waarom iemand iets doen of nie doen en optree op 'n sekere manier. Vandag is ons ingestel om net die mooiste foto's met die oulikste opskrifte vas te vang. Maar agter elke prentjie-mooi storie is daar baie maal meer tot die verhaal as wat ons werklik kan sien. Dis net nie noodwendig iets wat die persoon bereid is om met die wêreld te deel nie. Dis onvermydelik dat ons deur dinge in ons lewe gaan. Elke persoon het 'n verlede en iewers is daar iets wat ons gevorm het en 'n impak op ons toekoms gehad het. Hierdie is nie 'n verskoning vir onaanvaarbare gedrag of rede om nie aan sekere dinge in ons lewe te werk en verander nie. Maar daar is dinge wat sonder twyfel 'n mens se lewe beïnvloed het en waarmee ons moes leer om mee saam te lewe. Die impak van 'n ongeluk, die realiteit dat jy nooit swanger sal kan raak nie, 'n siekte waarmee jy moet saam leef, die dood van 'n geliefde. Daar is ook dinge in mense se huwelik, finansies en beroep wat nie in die oopte is nie, maar waarmee hulle elke dag gekonfronteer word. Mense is nie geneig om so maklik die diep, seer stories te vertel nie. Ek byvoorbeeld verpes dit wanneer mense vir 'n paartjie vra wanneer hulle nou eendag kinders gaan begin kry. Ek het 'n jong vriendin wat hierdie vraag baie gevra is, net vir haar om 'n getuienis te deel hoe sy reeds 'n babatjie met geboorte moes groet. Daar is altyd meer agter mense se doen en late. Ons praat te maklik. Ons oordeel te maklik. Tot ons nie fisies in iemand anders se skoene staan nie, is ons nie in 'n posisie om enige kommentaar te lewer nie. Efesiërs 4:29 sê: "Moenie enige vuil taal gebruik nie. Gebruik eerder die regte, opbouende woorde wat nodig is om dié wat luister, te bevoordeel." Kom ons verander hoe ons oor ander praat, veral as ons nie die volle storie ken nie. Laat ons eerder woorde gebruik wat opbou en almal bevoordeel. En kom ons bid eerder vir mekaar. Bid dat wat ander se storie ookal is, God magtig sal intree en herstel, oplig, vrede en genade sal bring sodat ten einde elkeen van ons eerder met ons monde Sy lof sal besing.

Begin Klein, Begin Vandag, Groei Groot

Hoe het jou eerste maand van die jaar gegaan? Is jy sterk opdreef om jou doelwitte te haal of het jy net ‘n paar dae in al opgegee? Dis vreemd hoe ons deur ‘n hele jaar kan beweeg en nie die verwagting het om oornag te verander nie, maar iewers tussen die 31ste Desember en 1 Januarie moet daar bonatuurlike dinge plaasvind. Jy het ‘n ellelange lys van nuwe dinge vir die nuwe jy in die nuwe jaar.

Jy gaan vroeër opstaan in die oggend om Bybel te lees. Jy gaan begin oefen en gesond eet en meer water drink. Jy gaan nie meer kla, skinder of negatief praat nie. Jy gaan jou stokperdjies begin aanpak en daai nuwe idee inwerking sit. En dit alles moet gebeur op die 1ste Januarie. Ok, of die eerste dag van die nuwe week.

G’n wonder ons is skaars ‘n paar dae in dan begin die balle op die vloer land nie. En voor jy jouself kan kry is jy moedeloos en voel soos ‘n mislukking. Hulle sê ‘n gewoonte neem ten minste 21 dae om aan te leer. Om egter al hierdie dinge vir 21 dae aan een na te kom, is ‘n groot en uitputtende taak. Jy het tyd nodig, dissipline en die fokus om net klein stappies elke dag te doen.

Ons probleem is dat ons lewe in ‘n wêreld waar perfeksie verwag word en alles oornag moet gebeur. Maar ‘n jaar is nie 365 dae wat jy perfek moet lewe nie; dis 365 dae om net elke dag bietjie beter te doen as gister sodat jy aan die einde groei en sukses kan ervaar.

Neem opnuut ‘n kykie na jou doelwitte vir die jaar. Begin dit prioritiseer van die mees na die minste belangrikste, en dan kies jy een om vir die volgende 21 dae of maand aan te werk. Ons sukkel met geduld om klein stappies te neem, want die resultaat neem langer, maar verkies jy om eerder alles te probeer net om uiteindelik op te gee want dis te veel? Of om ‘n klein stappie dag vir dag te neem, geduldig en gefokus te bly, en dan daadwerklik groei te sien?

In Sagaria 4:10 sê dit: “Moenie die dag van klein dingetjies gering ag nie.” Om klein en stadig te begin voel dalk vir jou nutteloos en of jy nooit iewers gaan uitkom nie. Maar moet net nie opgee nie. Neem elke dag soos dit kom en druk net deur. Jy gaan eendag terugkyk en sien hoe ver jy gekom het met elke klein treë.

Vergewe, Maar Hoe Vergeet Ek?

‘Ek sal hom vergewe, maar ek sal nooit kan vergeet wat hy aan my gedoen het nie.’ Hoeveel van ons het nie al hierdie stelling gebruik nie: vergeet en vergewe. So word daar mos maklik gesê.

Vergifnis op sy eie is moeilik, maar om dan nog te vergeet ook. Dit voel soos ‘n onmoontlike taak. Maar die vraag is, is dit ooit moontlik om werklik te vergeet? Dis nie asof daar ‘n towerstaffie gewaai word en die gebeurtenisse is uit jou geheue gewis nie. Dit sal altyd deel wees van jou verlede en het heel moontlik ‘n impak gehad op jou lewe en jou menswees. Die feit kan nie geignoreer word nie.

Maar hoe lyk vergewe en vergeet dan?

Ek dink daar is ‘n miskonsepsie oor hierdie stelling. Dis belangrik om eerstens te verstaan dat vergifnis is nie ‘n gevoel nie. Sodra jy besluit het om iemand te vergewe, gaan jy nie net oornag beter voel en nooit weer kwaad of teleurgesteld in die persoon wees nie. En dis juis waar vergeet inkom. Dat vergifnis ‘n keuse is. Jy besluit om die persoon te vergewe. Om te vergeet wat hy of sy gedoen het.

Maar hoe vergeet ek?

Verbeel jou jy gaan winkels toe om ‘n paar goedjies te koop. Jy kom by die huis, pak alles uit en besef jy het die brood vergeet. Jy vergeet nie totaal en al van die brood en gaan aan met jou lewe asof die brood nooit nodig was nie. In die winkel het jy net nie aan die brood gedink nie tot en met jy by die huis gekom het nie.

Hierdie is die verband tussen vergifnis en vergeet. Om te vergewe en vergeet beteken jy dink nie meer die heeltyd aan wat die persoon gedoen het nie. Daardie toneelspelle wat ons tog so graag oor en oor in ons koppe laat afspeel. Sodra die gedagtes opkom, besluit jy om op iets anders te fokus. Jy praat nie meer oor wat gebeur het met ander mense of skinder oor daardie persoon nie. Alles rondom wat gebeur het, lê jy neer en vergeet daarvan. Nie asof dit nooit gebeur het nie, maar jy dink nie daaraan of tob daaroor nie.

God kan nie vergeet nie. So Hy sal nooit van ons iets vra wat Hy self nie kan doen nie. Hy vergewe ons sondes en dan dink Hy net nie weer daaraan nie. Hebreërs 10:17 sê: “Aan hulle sondes en hulle oortredings sal Ek nooit meer dink nie.” Hy verwyder dit ver van ons af. Soos in Psalm 103:12: “So ver as die ooste van die weste af is, so ver verwyder Hy ons oortredinge van ons af.”

Ek sê glad nie dis maklik nie. Maar ek kan jou belowe dat mettertyd gaan jy nie meer jouself hoef te dwing om aan iets anders te dink nie. Jy gaan net eendag besef dis iets wat net nie meer jou gedagtes beheer nie.

Moenie te hard wees op jouself nie, Mooistevrou, maar doen tog jouself die guns en begin een dag op ‘n slag jou gedagtes op mooier dinge fokus. Dis hierin waar jou vrede en vryheid lê.