Wat hou jou terug?

Daar is iets wat ek moet sê. As ek 'n paar van my blogposte skryf, skryf ek dit meestal vir myself. Dit is asof ek iets vir my ondergewete wil sê en 'n manier wil vind om dit neer te kan skryf sodat iemand anders wat in staat is om met my storie verband te hou iets daaruit baat, of iets positiefs daaruit te haal, is dit nog beter.

Ek beweer nie dat ek alles weet nie of dat my lewe nie reg is nie – vertrou my, dit is regtig ver van perfek af. Maar is ons nie almal in dieselfde bootjie nie?

Daarom deel ek dit – al sukkel ek steeds om my pad daardeur te vind. Omdat ek weet dat daar iemand soos jy aan die ander kant van die skerm is wat presies dieselfde kan voel en dit is vertroostend om daardie verbinding te skep.

Ek het op die vraag afgekom: ‘Wat hou jou terug?” op Pinterest en dit het by my vasgeval. As ‘n groot dagdromer het ek baie drome. Die probleem hier is dat ek altyd toelaat dat iets my weerhou om dit te probeer bereik. Alhoewel ek weet dat iets my terughou, stop ek nie regtig en let op waarom dit gebeur of wat my presies terughou nie.

Wat hou ons terug van iets wat ons regtig wil hê? Is dit vrees om nie genoeg te wees nie? Is dit vrees vir mislukking? Is dit vrees vir sukses? Is dit vrees dat mense jou sal oordeel? Is dit vrees vir ongemak?

Het jy opgelet hoe al die vrae die woord vrees insluit?

Vrees is wat ons terughou. Vrees is wat ons in ons spore tuit.

Dit gebeur omdat ons besluite neem uit vrees en nie liefde nie. Dit gaan daaroor om dinge met ‘n ander perspektief te sien. Maar ek weet hoe moeilik dit kan wees om die vrees in ons agterkop te ignoreer. Vrees jok egter. Dit laat jou al hierdie leuens glo dat jy nie iets kan doen nie, want dit is bang vir die onbekende.

Is dit nie baie makliker om eenvoudig moed op te gee en nie op te tree nie? Ons almal redeneer so byvoorbeeld, ek is nie gelukkig met my huidige werk nie, maar ek is nie seker of ek beter sal vind nie, sodat ek net sowel kan bly waar ek is. Ek is ongelukkig met my vriendin/vriend, en ek gaan dit nie verbreek nie want waar sal ek weer so iets kry. In plaas daarvan, waarom probeer ons nie meer besluite neem op grond van liefde en hoop nie? Ek is nie gelukkig met my huidige werk nie, dus sal ek na ‘n beter werk soek totdat ek dit kry. Jy sal weer nuwe mense ontmoet en goeie vriende kan maak, dit sal nie dieselfde wees nie maar dit kan net so spesiaal wees.

Dit is waarom dit so belangrik is om te identifiseer wat jou terughou, die rede vir jou weerstand. Slegs as jy dit doen, kan jy vorentoe beweeg. As jy nie bewus is van wat jou terughou nie, hoe kan jy daaraan werk om dit te verander? Hoe kan jy iets beveg wat jy nie eers weet wat dit is nie?

Leuns wat jou dalk kan terughou

*Ek is nie genoeg nie

Die belangrikste ding wat ons terughou, is selfbeperkende oortuigings. Dit is nie omstandighede, tydberekening of selfs ander mense rondom ons nie. Dit is die persepsie wat ons van onsself het.

Ons is geneig om te vergeet dat die manier waarop ons na dinge kyk, ons werklikheid skep en dat ons gedagtes ons oortuigings word. Let dus op na wat jy dink en voel. Hou op om vir jouself te sê dat jy nie genoeg is nie, of dat jy nie vaardighede het nie. Hou op om met kleiner doelwitte tevrede te wees en moenie bang wees om groot te droom nie.

*Ek het validering van buite nodig

Waarom maak dit soveel saak? Ons laat die vrees vir wat ander mense sal dink, ons optrede dikteer.

Waarom laat ons dit gebeur? Omdat ons onveilig voel in onsself, in ons drome of in ons optrede. Dit gaan alles terug na selfbeperkende oortuigings. Konsentreer daarop om ‘n beter verhouding met jouself te skep en vertrou jou eie instinkte.

*Ek is nie gereed nie

Voel iemand ooit regtig gereed? Jy sien al hierdie suksesvolle mense, maar het nie die hobbelrige rit gesien wat hul geneem het tot waar hulle nou is nie. Hulle was nie gereed nie, hulle het net begin. En hulle is dalk nog nie eers waar hulle wil wees nie, maar hulle is ten minste ‘n paar tree voor.

As jy die verskoning gee, is dit waarskynlik omdat jy nie regtig belangstel nie of dat jy dit uitstel. En uitstel is nie luiheid nie, dit is vrees. Hou op om op te tree vanuit ‘n plek van vrees. Hou op om te dink aan al die dinge wat verkeerd kan gaan en fokus op wat reg kan gaan. Jy gaan nooit 100% gereed wees om iets te doen nie.

As jy verskonings maak waarom jy nie iets kan doen nie, hou jy jouself terug. Jy gee nie eers jouself kans om vorentoe te gaan nie. Dit sal sekerlik moeilik wees. Maar sal dit so moeilik wees as om dag na dag in ‘n werk te sit waarvan jy nie hou nie? Of in ‘n vriendskap/verhouding wat uiters toksies is? As dit regtig jou droom is, is ek seker dat dit die moeite werd sal wees. Moenie toelaat dat vrees ‘n geldige rede is om nie tot aksie oor te gaan nie.

Vra jouself eere wat jou terughou. Wees eerlik. Vertrou jouself en neem ‘n besluit vanuit ‘n plek van liefde en hoop.